Obecnie w szeroko rozumianym przemyśle i budownictwie wykorzystuje się bardzo często tzw. badania nieniszczące (NDT). Służą one przede wszystkim do wykrywania wszelkich nieciągłości materiałowych, które mogłyby wpłynąć negatywnie na stan techniczny danego obiektu i bezpieczeństwo jego użytkowania. Na szczególną uwagę zasługują badania radiologiczne (RT), ponieważ są uznawane za najbardziej skuteczne. W tym przypadku mamy najczęściej do czynienia z rentgenem spawów oraz rozmaitych spoin w konstrukcjach stalowych.
Badania nieniszczące radiologiczne pozwalają szybko wykryć m.in. braki przetopu, pęcherzyki gazowe, wtrącenia o charakterze niemetalicznym, przyklejenia brzegowe, pęknięcia wewnętrzne, a także podtopienia lica. W trakcie ich wykonywania bierze się pod uwagę kilka istotnych czynników: grubość konkretnego elementu, materiał jego wykonania, geometrię oraz rodzaj niezgodności, jaki mają zostać zdiagnozowane. Cały proces polega na wykorzystaniu specjalnej lampy rentgenowskiej, która emituje wiązkę promieniowania jonizującego gamma bądź X. Dociera ono w głąb materiału i powoduje zaistnienie obrazu na błonie fotochemicznej, ewentualnie płycie cyfrowej.
W dalszej kolejności zostaje przeprowadzona jego obróbka fotochemiczna, co skutkuje otrzymaniem wyraźnego radiogramu badanego przedmiotu. Na tej podstawie specjalista ocenia jakość wyrobu albo złącza, a tym samym jego przydatność do użytkowania. Zalety badania radiologicznego to wysoka wykrywalność wad, nieskomplikowana interpretacja wyników i możliwość ich wielokrotnego analizowania.
